11 Aralık 2014 Perşembe

Boşluklarım

Doldurdukça doldur bardağını kana kana iç
Bu senin en helalin doyma asla
Yadırgadıkların bir yana
Üzerinde öyle olduramadıkların var ki
Ya altından kalkamadıklarına ne demeli
Demir gibi duyguların var dostum
Kesmeli duş aldığın su tenini
Olduramayacağını bile bile kapılmalı en yakın bulduğun nehre kendini
Düşüncesizce üryan duygularımız ve günahlarımız
Tence kardeşçe kaçıncı dansında kim bilebilir
Kim bilebildi anlat o halde
Diline ket vuran onca hece nasıl oynaştı senle
Kibirce ve büyükçe kendinden bir tutam at küçükçe
Sen ve biz olduramadık dostum
Yakalayamadık güneşin doğuşunu
Sabahlara bilmem kaç satır var daha
Bir güne daha, iç gıcıklayan sadık dostlarına daha selamlar
Ben erken çıkarım kaçarım ki bulamazsınız beni
Kendi boşluğumda aradığım insanları bulamamak ne büyük acı! 

1 Aralık 2014 Pazartesi

Babam

Vakitlerimizi bol gördüğümdendi aldırmaz duruşum
Bir bilebilseydin aslında ne çok şeyimmişsin
Vakur bir bilmişliğin olurdu hep üstünde
Ben o denli uzaktım sana bir fiil
Yaklaşmazdım geçmiş ve kendimce nedenlerimden ötürü
Çok geç anlamıştım sevdiğini bile
Burun sızlatır insana gerçeklik buğusu
Yanındaydım o gün ve gece gördüğünü de biliyorum
Kızma bana senden çok ağladım ilk sefer
Şimdi uzaksın ki senden dünyalıklarımız kaldı geriye
Yaşayacağız! Yaşayacağım ki
Arkada üzülenlere senden bir armağanım artık  
Beni bunca dünyaya bulayıp gittin be