Debdebe

Kaç sabrı sınamıştık da adam olamamıştık?

Üç beş yokluk mu elzem etmişti bu kederi?

Ne diye bolca dağıtmıştık sevgimizi de bize kalmamıştık?

Oysa başkalarının sığıntı düşüncelerini dinlemeyeli olmuştu baya

Günlerden sefa, aylardan bolluk

En geniş zamanlarım, sevdiğim eylüllerim geliyor

Ardı karanlık ya neyse

Bu eksik itikatla yarına güvenimin kalmadığı da oluyor

Dışarıdan bakınca bu karışıklık, içimdeki debdebelere gebe

Silkinmek lazım diye onca bağırırken etrafa aynı kalır bulmak kendini, komik

Hep böyle bir savaş ardı korku önü ümit