İnsan mahlukatın garibi, insan beyni ise daha garibi. Bu derya
denizin neresini tutsan bin bir hikaye çıkarır içinden, hepsini yaşarız da kör
olur gözlerimiz ya da alışır bu girdaba. Günlük debdebelerimiz için de göremeyiz
hakikati.
Size oldumu bilmem, yaşadığım bir hadisedir. Yaşadığınız haksız
olduğunuz tecrübelerin ardına bakarsanız, haksız olduğunuzu bile bile kalp
kırarsanız. Eğer ki birde haklı çıkmaya çabalıyorsanız, bir süre sonra
kendinizi haklı bulmaya başlarsınız. Bizi diğer canlılardan ayıran o yüce organ
öyle bir çalışır ki sizi haksız gösterecek bütün kanıtları yok ederde lal olur
diliniz, kör olur gözünüz.
“Zeytin Yağı Psikozu” olmalı eğer isim koyacaksam buna. Bu durumun
ana tetikleyicisi zamandır. Zaman yürüdükçe hayali ayrıntılar bile gerçeğe
dönüşüverir gözlerde. Sizi güvende ve emniyette tutmak için tasarlanan o yegane
organın tabi ki tarafsız olması düşünülemez. Yıllarca süren kavgaları, haklısı,
eğrisi, doğrusu olmayan davaları daha başka hangi kuramla açıklayıverirsiniz ki
bana?
Bu hastalığa kapılmamanın yollarını isterseniz benden, bu hastalığın
tek çaresi empati derim ben. Bol dozaj almanıza lüzum yok, yerine ve zamanına
göre bir ölçek damlatmanız yeterli kanınıza.
Bol dozaj demişken dikkat edilmeli hakikaten yan etkisi de
çekilir dert değil. Almaya gör bir ölçek fazla, bu seferde herkese hak
dağıtırken haksız kalır nasibin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder