Ey benim güzel ömrüm bilemedin ben ne hiçim
Etrafsızım ki çok daralıyor göğsüm
Yetemedim evvel ve büyütemedim kendimi
Kan tutar oldum ve kin doluyum
Oysa öylesine mutluyum ki var sebep
Yılanlar yok etrafımda benden büyük
Dilim şimdi kuru damağımda o tat
Şimdi ölümlerden ölüm beğenmek mevsimi
Vakitler ardına kadar açık
Benzediğim insanlar vardı ki çocukken hiç istemezdim
Söyle nem kaldı, hayatlar tekerrüre gebe
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder