Boşluklar

Kemirir bazen güzel anılarını içindeki sızı

Hissedemezsin, sorgular bulursun hayatı

Boşluk, mutsuzluk, umutsuzluk derya deniz

8 kollu bir ahtapot gibi fikirlerin ardında bıkkınlık sarsar omuzlarını

Bağlanamadığın amaçlar, okuyamadığın kitaplar vardır.

Ne için dersin ne için bu tantana

Oysa herkes mutlu, daha demin gördün parka dolaşan mutlu aileyi

İçinde büyüttüğün kaçma hissini bir kere daha en derinden tatbik edersin.

Bu sıyrılma anlayışı neyden gelir ki?

Niçin sarpa sarar insanı olduk olmadık?

Bırakamadığın sigara gibidir illet.

Bizim umutlarımız hiç eksilmedi azizim.

Umutla uyandığın bir sabah elbet gelecek.

Kaçıp gitmeden, elindekilerle kurabildiğin bir hayat.

Mevzu bahis o günün ne zaman geleceği.