Hep Haklıydım

Anlamak için kaybettiğim vakitlere yazık.

Boşuna demedim herkesin dereden içtiği su farklı.
Niçin anlatma hevesine düşerdi ki zaten insan?

Biz değil miydik ki en acılı sonatı kol kola okuyan?

Neydi bizi ayıran?

Hangi bedbinliktir ki hayat hevesinden soğuttu bizi?

Sordum hem de onca inada inat.

Meşakkat'ime anlam verememiş ki, dünyalık derdimi anlasın.

Boş bir zahmet uğruna mı dayandın, sefası elbet yakın.

Yalnızlık benim, çokluk sizin olsun.

Elbette anlaşılacağım!

Sabahın seherinde haykıracaklar beni.

Tutunamayanların önderi.