Yeni gelenler her zaman değerlidir. Eskileri tüketmişizdir
bittabi. Madde ve duygulardan münezzehtir bu durum, bireysel ihtiyaçlarımız
gereği tüketmeye mahkumuz
Niye üretmeden tüketiyoruz ki habire, oysa yoruluyoruz da. Duygusuzlaşıyoruz,
hayvanlaşıyoruz, kabaran köle iştahımız tüketmeye meyilli, üretmek emek ister
çünkü. Feda etmeye yanaşmıyoruz.
Hayatta devamlı suretle anlatacak tek kelimemin kalmamasına,
eski kalmaya, unutulmaya sadistçe bir istekle özen gösteriyorum. Ben
tüketiliyorum çünkü hayat doğal seleksiyonunu dişlerini geçirircesine
hissettiriyor. Bağlanacağım amaçlar değersizleşince gözlerimin önünde, tükenmek
elbet elzem oluyor.
Yeni gelenler bizlerin yerlerini doldurmaya çalıyor, aynı
heyecan var gözlerinde, sıkılmamışlık, iştahlı bir nefis. Ne hoş bir tebessüm
yüzlerinde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder