Bir Göç Şarkısı

Davetkâr bakışlar sezdim, nefsanî canavarlıklar adına

Uzaktım bir fiil, istemedim.

Ben ki kendi yel değirmenlerimle bitirememişim savaşımı

Başka cepheler açmak nedendir ki?

İnsanına hayli uzak bir ege kıyısını hayal eden romantiklerden olamadım

Gerçekler gözlerime vururken büyük dolu taneleriyle

Benim vücutsuzluğum ve hayalperestliğim bir tek bizeydi

Ayaklarım sağlam basabilmek adına yere topuklarımı daha kaç kere vurmalıydım?

Artık onsuzluğun hüküm gezdiği şehirlere gidebilmek

Belki de yâd edip eskileri kendi geleceğime ket vurmak istedim

Belkili ihtimallere sığmayacak kadar genişlerse eğer insan

Bir fiil, ikinci elden mutluluklara da eyvallah diyebilirmiş

Bize sevap olmuş tenlerin ışıltısını şimdi nerden duyardık?

Kim anlatabilirdi ki bu hazzı bize?

Artık gitmelerle gelmelerin arasındaki mesafe bile azaldı

Büyük insanlığımızdan geriye söyle ne kaldı?

Daha ne kadar pespaye edebilirdik kendimizi insanlara?

Suçlu aramıyorum bilirsin, Artık olmayacağım için yerimde   

Günahlarımızı sırtlayabilirim, kendi matem'ime göçe bilirim.