Yırtılmış avuçlarımda, cenk meydanlarımda
Arayıp ta bulamadığım, Uzakta olup yakınsadıklarım gibisin
Tez elden gelmelerim, en ücralarımda sakladıklarım
Görmeye doyamadıklarım gibisin
Üç çayındaki muhabbetlerim, yek pare umutlarım
Küçükken muştuladığım güzel haberlerim gibisin
Tutsaklığım veya özgürlüğe namertliğim
Dilimde hiç edemediğim güzel dualarım gibisin
Varsaysan ki gurbetliğinim
Yarından umudu olmayan fakirliğim gibisin
Burnunda tüter mi bilmem?
Hiç yazamadığım en güzel şiirlerim gibisin
Kavimlerle göçmüş umutlarım
Varla yok arasındaki sırat’ım gibisin
Gittiğim yollardaki ışıksızlığım, mahcupluğuma inanmamışlığın
Ve şimdi kalırken zaman geriye
İstanbul gibi yaşayıp
ta içimde, hiç kavuşamayacağım birisin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder