19 Ekim 2014 Pazar

Olabildiğince

Eksik ve Munzur ben, sen müstesnaydın oysa
Bu işte bir sessizlik vardı
Konuşulmazdı da tüm anlamların güzel birer imaydı
Tamam demedin diye kaç gecelerim sabaha vardı
Sensiz de geçmeye muktedirken hayat
Senden yana adımlarım hep yarıda kaldı
İşte bu hayattı
Cetvelle çizilmezdi insanlar, matematik gibi toplayıp çıkaramazdın doğruları
Şimdi bekliyorum daha yaşanacak ne kaldı

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder